Przedsiębiorca chcąc zatrudnić pracownika ma do wyboru różne formy zatrudnienia. Aby zatrudnić pracownika na najkorzystniejszych warunkach i nie narazić się na żadne kary, należy przeanalizować formy zatrudnienia względem wykonywanych obowiązków, czasu i charakteru pracy.
W polskim prawie wyróżniamy następujące formy zatrudnienia:
Najbardzej popularną formą zatrudnienia jest umowa o pracę. Ten stosunek pracy opiera się na regulacjach z Kodeksu Pracy, który reguluje obowiązki i prawa podpisujących umowę – pracownika i pracodawcy. Dla pracownika jest to najbardzej korzystna umowa, bowiem ma zagwarantowany płatny urlop, wynagrodzenie minimalne, wynagrodzenie w trakcie choroby i uregulowany czas pracy. Kodeks Pracy reguluje sposób zatrudniania i zwalniania pracowników.
Stosunek pracy to zobowiązanie pracownika do wykonywania określonej pracy pod kierownictwem i na rzecz pracodawcy, w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Zobowiązanie pracodawcy to zatrudnienie pracownika za wynagrodzeniem.
Prawo określa jaką najniższą kwotę może otrzymać pracownik za swoją pracę, jest to tzw. minimalne wynagrodzenie. W 2019 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 2250 zł. W przyszłych latach planowane są znaczne wzrosty tej kowty.
Koszty zatrudnienia pracownika na umowę o pracę są wysokie. Pracodawca oprócz wynagrodzenia w kwocie brutto ponosi dodatkowow koszty ubezpieczenia pracownika w ZUS. Ponadto podczas choroby pracownika, pracodawca wypłaca mu wynagrodzenie przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w danym roku kalendarzowym. Jeśli pracownik ma powyżej 55 roku życia, wtedy pracodawca płaci za pierwsze 14 dni jego niezdolności do pracy.
Umów o pracę może być zawarta na:
Czas nieokreślony jest najbardziej korzystny dla pracownika, ponieważ jest on wtedy wiarygodny dla banków. Pracodawca ma większe trudności ze zwolnienie pracownika, który ma zawartą umowę o pracę na czas nieokreślony.
Umowy cywilnoprawne mają swoje zalety zarówno dla pracowników jak i pracodawców. Charakteryzują się swobodą w czasie, miejscu i sposobie wykonywania pracy. Oczywiście nie każda praca może być wykonywana wszędzie i o każdej porze. Zleceniodawca ponosi niskie koszty (najwyższe na umowie zleceniu) i ma możliwość szybkiej rezygnacji z umowy.
Umowa zlecenie
Umowa zlecenie musi być oskładkowana w ZUS. Istnieją dwa wyjatki od tej reguły:
Od 2017 roku wynagrodzenie nie może być niższe niż określona minimalna stawka godzinowa.
W 2019 roku minimalna stawka godzinowa na umowę zlecenie wynosi 14,70 zł brutto.
Koszty uzyskania przychodu wynoszą 20%.
Umowę o dzieło
Przedmiotem umowy jest wykonanie konkretnego, określonego dzieła przez wykonawcę. Wynagrodzenie minimalne nie jest określone przez przepisy.
Umowa o dzieło nie stanowi tytułu do ubezpieczeń społecznych, co znaczy, że wykonawca nie podlega ubezpieczeniom społecznym ani zdrowotnym, z wyjatkiem kiedy umowa o dzieło jest zawarta z obecnym pracodawcą.
Koszty uzyskania przychodu wynoszą 20% lub 50% (wykonawca korzysta z praw autorskich).
Samozatrudnienie polega na założeniu własnej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną i świadczenie usług dla innch firm (osób fizycznych lub osób prawnych). Współpraca ta jest regulowana przez Kodeks cywilny. Wynagrodzenia za wykonaną pracę jest ustalane indywidualnie, miejsce i czas pracy również.
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie jest chroniona przez żadne prawa pracownicze.